10 اکتبر، روز جهانی علیه اعدام
مجازات اعدام باید در سراسر جهان لغو شود!

طبقات حاکم و قوانین ضد بشری شان استدلال میکنند که مجازات اعدام برای "مصون نگهداشتن جامعه است". در این استدلال ذره ای حقیقت وجود ندارد. آمار و هر تحقیق جدی اثبات میکند که در جوامعی که مجازات اعدام وجود دارد، جنایت بیشتر است. اعدام، یعنی قتل با نقشه قبلی و توسط دولت و قانون و هر کسی که میتواند قدرتی را اعمال کند، تنها سپردن "اجرای عدالت" بدست جلاد است. جلادی که با کشتن تعدادی جنایتکار تنها راه را برای عده ای دیگر باز میکند. وانگهی در جامعه ای که گرفتن جان انسانها مجاز است، تنها دولتها نمیکشند، بلکه چرخه جنایت عادی میشود و نفس جان انسان بی ارزش میشود. امروز در قرن بیست و یکم در نزديک به 70 کشور جهان آدمکشی دولتی جاری است و بشریت هنوز از شر این مجازات قرون وسطائی و شنیع رها نشده است.

اما اعدام مجرمین و استدلالهای پوچ طبقات حاکم تنها یک طرف قضیه است. واقعیت اینست که تاریخا اعدام ابزاری در دست دولتها برای سرکوب سیاسی و وسیله ای برای ارعاب جامعه و سر بزیر نگهداشتن توده مردم معترض به وضع موجود بوده است. در ایران و چین که دو کشور رکورد دار اعدام هستند، این اساسا مخالفین سیاسی اند که اعدام و قتل عام میشوند. در عربستان و یمن شمالی و قطر که در ملا عام با شمشیر گردن میزنند، صرفا بخاطر تداوم حکومت مشتی سرمایه دار عشیره مسلک است. اعدام بدلیل مخالفت سیاسی، بدلیل تعرض به مالکیت خصوصی، بدلیل رابطه جنسی خارج از ازدواج، بدلیل بمصاف طلبیدن فرهنگ و سنت مردسالار، بدلیل بی خدائی و نقد مذهب، بدلیل زیر سوال بردن منافع قشری و غیره اجرا میشود. اگر آمریکای دمکرات بدلیل پوچ "مصون نگهداشتن جامعه از تکرار جرم" آدم میکشد، در بخش اعظم کشورهائی که مجازات اعدام رایج است، این جنایت دولتی صرفا بدلیل سرکوب جامعه است. جمهوری اسلامی صد هزار اعدام نمونه آشنائی است. این رژیمی است که سه دهه است با برپایی چوبه های دار به عمر خود تداوم بخشیده است .

اعدام قتل عمد دولتی است. اما هیچ دولت و قدرتی حق گرفتن جان انسانها را ندارد. هیچ دولت و قانون و قدرت غیر دولتی نباید چنین حقی داشته باشد و یا تلویحا چنین حقی را برای خود قائل شود. اعدام باید لغو شود. حتی در جامعه ای که بدرجه ای بشر حرمت دارد، فلسفه قضاوت باید مبتنی بر تلاش برای بازسازی و برگشت مجرم به جامعه باشد و نه انهدام فیزیکی. ما همصدا با جنبش سوسیالیستی کارگران و بشریت آزادیخواه در سراسر جهان برای الغای مجازات اعدام مبارزه میکنیم. حتی آنجا که جنایتی صورت میگیرد، باید ریشه های اجتماعی جنایت را شناخت و شرایطی را ایجاد کرد که دیگر جنایت تولید و بازتولید نشود. باید با فقر، بیحرمتی، بیحقوقی، عقب ماندگی فکری و فرهنگی مبارزه کرد. باید قوانین سرکوبگر را ملغی کرد. باید حکومتهای سرکوبگر را سرنگون کرد. باید آزادی را مستقر کرد. در ایران بویژه باید ماشین اعدام و حکومت اعدام را درهم کوبید و سرنگون کرد. جامعه آزاد سوسیالیستی و حکومت کارگری، بجای فلسفه عشیره ای انتقام و قصاص و خون در مقابل خون، فلسفه احترام به حیات انسانها و ارتقای آزادی و حرمت همگان را مبنا قرار میدهد.

مرگ بر جمهوری اسلامی !
زنده باد سوسیالیسم !

شورای حمایت از مبارزات آزادیخواهانه مردم ایران ـ استکهلم
6 اكتبر 2010